Posty

Piotrowski - Piętno

Podczas, gdy wszyscy zaczytywali się w przygodach Igora Brudnego, ja stwierdziłam, że to jeszcze nie czas. Nie chciałam ulegać powszechnej modzie - a jak jeszcze usłyszałam, że to bestseler, to... stwierdziłam, że absolutnie to nie moja bajka. Nie wiem, co mnie przekonało i wreszcie postanowiłam zapoznać się z twórczością autora. Książkę przeczytałam w wersji audio - czytał Marcin Hycnar. Igor Brudny to twardy glina z zasadami. Nikt nie wie o jego przeszłości, nikt też nie jest w stanie przebić się przez jego pozę - faceta niedostępnego. Pewnej nocy dowiaduje się, że w Zielonej Górze ktoś bardzo podobny do niego zamordował dwóch mężczyzn, a ich wnętrzności rozwłóczył po mieście. Czy to dopiero początek morderstw w lubuskim? Kto morduje i najważniejsze, dlaczego? I czy dowiemy się czegoś więcej o przeszłości komisarza ze stołecznej policji? Fabuła i styl Książkę czyta sie jednym tchem. Mimo tego, że akcja nie zawsze gna na łeb na szyję, to jednak główny bohater jest na tyle intrygujący,

recenzje ponownie

Chyba się uda i recenzje będą się pojawiać. Postaram się, chociaż niczego nie obiecuję, ale niechaj to będzie postanowienie noworoczne. Niech będzie tk, że raz na jakiś czas zjawi się tu post o książce, czy o czymkolwiek. Szczęśliwego nowego roku!              

Hannah - Wielka Samotność

Po beznadziejnej "Błyskawicy" i nieco lepszym "Zimowym ogrodzie" postanowiłam przeczytać "Wielką samotność". Stosunek miałam raczej... negatywny. Nie nakręcałam się, bo wiem, że często oceny nie przekładają się na treść, a tym czasem, wciągnęło mnie bez reszty. 1974. Ernt Allbright wraca po wojnie w Wietnamie jako zupełnie inny człowiek. Kiedy traci kolejną pracę, podejmuje decyzję, by przenieść się wraz z rodziną na Alaskę, gdzie będą żyć bez prądu i wody. Jak to wpłynie na trzynastoletnią Leni? Czy w nowym miejscu czeka ich lepsza, wymarzona przyszłość? Czy toksyczna miłość jej rodziców ma prawo przetrwać w niedostępnej, surowej krainie? Fabuła i styl Kiedy napisałam dobrą opinię na jednej z grup, dowiedziałam sie, że to kicz. A ja wcale tak nie uważam. Książkę czyta się jednym tchem. Pomagają w tym: krótkie rozdziały, prawdziwe dialogi i te opisy... Opisy surowego miejsca, jakim jest Alaska. Widać, że autorka pochodzi z tamtych stron, bo odmalowała port

Nesterowicz - Każdy został człowiekiem

Ostatnio często czytam reportaże. Nie sądziłam, że ten mnie tak bardzo wciągnie i że tak wysoko go ocenię. Książka opowiada o awansie mieszkańców polskiej wsi. Ludzie urodzeni w latach trzydziestych stają się w latach pięćdziesiątych dorośli, mają marzenia, chcą się kształcić, posiadają swoje poglądy.  Tylko, czy wszystkie poglądy w tamtych czasach były mile widziane/słyszane? Do miast w latach pięćdziesiątych przeniosło się ponad trzy miliony ludzi i tak właśnie zaczęła się wielka przemiana struktury społecznej. Nesterowicz jako źródło wiedzy wykorzystał dziewięć tomów pamiętników (ponad sześć tysięcy stron czytania). Pamiętniki te ukazały się w latach sześćdziesiątych pod tytułem: "Młode pokolenie wsi Polski Ludowej". Z tego zbioru właśnie autor wyłuszczył czwórkę bohaterów: Reginę, Mariana, Adelę i Jana. Każdy z nich reprezentował nieco inną postawę życiową, każdy chciał być kimś innym, miał inne marzenia i plany. Pokazał ludzi, którym udało się zrealizować swoje pragnieni

Carlo - Człowiek z lodu

Książka, która nawet mnie, oczytanej z mnóstwem okrucieństw, przyprawiała o gęsią skórkę i obrzydzenie... Richard Kukliński urodził się w 1935 roku. Maltretowany przez ojca, nie rozumiany przez mamę, poniewierany w dzieciństwie, wyrósł na psychopatę. W swoim życiu zamordował ponad dwieście osób i przez 20 lat był nieuchwytny dla amerykańskiej policji. Jak to możliwe? Fabuła i styl Książka podzielona jest na krótkie rozdziały. Pomiędzy powieściową narrację wplecione są fragmenty wywiadu z Richardem Kuklińskim, w których morderca dopowiada o wszystkich opisanych wydarzeniach. Wraz z głównym bohaterem podążamy poprzez jego okropne dzieciństwo, burzliwą młodość i równie burzliwą dorosłość. Ta chronologia podobała mi się najbardziej. Uważam jednak, że jeśli ktoś nie ma mocnych nerwów, nie powinien tego czytać. Poziom okrucieństwa w "Człowieku z lodu" przeraża. To, jakim był człowiekiem Kukliński, też. I z jednej strony żałowałam go, bo nikt nie zasłużył na maltretowanie w dziecińs

Jensen - Rodzina

Bardzo dawno nie zarwałam połowy nocki. Tak mnie wciągnęło, że dosłownie tylko malutka część zdrowego rozsądku kazała mi o drugiej odłożyć książkę... Laura w wypadku traci męża. Wraz z siedemnastoletnią córką są zmuszone opuścić dom. Gdy zostają odrzucone przez rodzinę trafiają na farmę, do pewnej wspólnoty, która obiecuje im pomóc. Z czasem Laura zauważa, że wokół niej dzieją się niepokojące rzeczy, a córka staje przeciwko niej. Kto i dlaczego manipuluje Laurą i jej dzieckiem? Czy miłość matki może pokonać wszelkie przeciwności losu? Czy piętrzące się sekrety rodzinne są w stanie rozwalić nawet najtrwalszą relację? I wreszcie - czy o rodzinie muszą świadczyć więzy krwi? Fabuła i styl Powieść Jensen czyta się niesamowicie szybko? Dlaczego? Po pierwsze dwie perspektywy. Z jednej strony wszystko opowiada nam Laura, a z drugiej jej córka Matilda. Zabieg znany, a jak bardzo pasujący do książki. Często bowiem zdarza się tak, że dwie perspektywy i te same wydarzenia nas nudzą, a tu nie ma te

Pamuk - Biały zamek

Kiedyś usłyszałam zdanie, że Orhana Pamuka albo się kocha i go czyta, albo się go nie znosi, nie rozumie i odkłada. Zdecydowanie należę do drugiego typu czytelników, bo umęczyłam się okropnie, chociaż inteligencja mi nie szwankuje, rozumiem, co chciał nam przekazać autor, lecz niestety, forma nie ta... Pewien Wenecjanin trafia do Hodży, który jest do niego bardzo podobny. Ma uczyć go astronomii, filozofii, ratuje miasto przed dżumą, dzięki czemu Hodża może zostać pomocnikiem Padyszacha. A tymczasem bliska jest klęska pod Wiedniem, a Hodża, człowiek o umyśle otwartym zaczyna cierpieć, że nikt go nie rozumie i wszyscy wierzą w przesądy. Autor pragnął zmusić czytelnika - tak samo jak Wenecjanin Hodżę - do autoanalizy, do przesiąknięcia zachodem, do bycia otwartym. W pewnym momencie mamy tu zamianę ról, Turek chce być Wenecjaninem, a Wenecjanin Turkiem. Mnie jednak wszystko w pewnym stopniu się pomieszało i zaczęłam zastanawiać się, kto tu jest kim... Rozumiem, że Pamuk przedstawił pogląd,