Moralność pani Dulskiej - Gabriela Zapolska
Istnieją książki o tematyce ponadczasowej. Taką z całą pewnością jest dramat Gabrieli Zapolskiej "Moralność pani Dulskiej".
Dulska wraz z mężem, dziećmi i służbą zamieszkuje duże mieszkanie w kamienicy. Kobieta żyje w przeświadczeniu, że własne brudy pierze się we własnym gronie, jest również przekonana o tym, że jej rodzina to wzór cnut i u niej w domu wszystko jest w porządku. Sytuacja jednak wymyka się spod kontroli, gdy służąca zachodzi w ciążę z jej synem, a w powietrzu wisi mezalians.
Fabuła i styl
"Moralność pani Dulskiej" dzieli się na trzy akty, a akty na poszczególne sceny. Nie ukrywam, czyta się bardzo szybko i dziwi mnie to, że nie była to moja szkolna lektura. Dialogi bohaterów są doskonałe i inteligentne i mimo, że książka została wydana w 1906 roku jej tematyka jest tak ponadczasowa i dzisiejsza, że momentami miałam wrażenie, jakbym czytała o kimś, kogo doskonale znam.
Bohaterowie
Pani Dulska to kobieta obłudna. Jedyne, co potrafi, to pokrzykiwanie na każdego członka rodziny i obgadywanie każdego człowieka. Tymczasem sama nie jest święta, kocha pieniądze i plotki. Usiłuje być kimś, kim nie jest w oczach innych.
Mela i Hesia to córki Dulskiej. Mela jest słaba i chorowita. Dobra i wrażliwa, dostrzega, że w jej rodzinie nie wszystko jest tak, jak być powinno. Hesia to jej przeciwieństwo. Wścibska, oglądająca się za chłopcami, pełna życia. Zaczyna przypominać matkę.
Zbyszko, brat Meli i Hesi. Nieposłuszny, nieutożsamiający się z rodziną. Kocha zabawy, dziewczynyy i nie lubi pracować.
Jest jeszcze pan Dulski. Poddany żonie, milczący. Wypowiada właściwie tylko jedną kwestię, ale jakże znaczącą.
Czytanie książek, które zostały wydane ponad sto lat temu, to może być coś niesamowitego. Sięgnijcie!
Autor: Gabriela Zapolska.
Tytuł: "Moralność pani Dulskiej".
Wydawnictwo: Zielona Sowa.
Ocena: 5.
Dulska wraz z mężem, dziećmi i służbą zamieszkuje duże mieszkanie w kamienicy. Kobieta żyje w przeświadczeniu, że własne brudy pierze się we własnym gronie, jest również przekonana o tym, że jej rodzina to wzór cnut i u niej w domu wszystko jest w porządku. Sytuacja jednak wymyka się spod kontroli, gdy służąca zachodzi w ciążę z jej synem, a w powietrzu wisi mezalians.
Fabuła i styl
"Moralność pani Dulskiej" dzieli się na trzy akty, a akty na poszczególne sceny. Nie ukrywam, czyta się bardzo szybko i dziwi mnie to, że nie była to moja szkolna lektura. Dialogi bohaterów są doskonałe i inteligentne i mimo, że książka została wydana w 1906 roku jej tematyka jest tak ponadczasowa i dzisiejsza, że momentami miałam wrażenie, jakbym czytała o kimś, kogo doskonale znam.
Bohaterowie
Pani Dulska to kobieta obłudna. Jedyne, co potrafi, to pokrzykiwanie na każdego członka rodziny i obgadywanie każdego człowieka. Tymczasem sama nie jest święta, kocha pieniądze i plotki. Usiłuje być kimś, kim nie jest w oczach innych.
Mela i Hesia to córki Dulskiej. Mela jest słaba i chorowita. Dobra i wrażliwa, dostrzega, że w jej rodzinie nie wszystko jest tak, jak być powinno. Hesia to jej przeciwieństwo. Wścibska, oglądająca się za chłopcami, pełna życia. Zaczyna przypominać matkę.
Zbyszko, brat Meli i Hesi. Nieposłuszny, nieutożsamiający się z rodziną. Kocha zabawy, dziewczynyy i nie lubi pracować.
Jest jeszcze pan Dulski. Poddany żonie, milczący. Wypowiada właściwie tylko jedną kwestię, ale jakże znaczącą.
Czytanie książek, które zostały wydane ponad sto lat temu, to może być coś niesamowitego. Sięgnijcie!
Autor: Gabriela Zapolska.
Tytuł: "Moralność pani Dulskiej".
Wydawnictwo: Zielona Sowa.
Ocena: 5.
Jedna z fajniejszych lektur, zdecydowanie :) Można się pośmiać, ale ostatecznie okazuje się bardzo gorzka.
OdpowiedzUsuńBardzo mnie dziwi, że nie była moją szkolną lekturą, mogłyby wyjść z tego ciekawe dyskusje na lekcjach. :)
Usuń