Mackintosh - Pozwolę ci odejść

To jedna z tych książek, które mną wstrząsnęły. A jednocześnie taka, że nie wolno o niej napisać zbyt wiele, bo zdradzę w ten sposób wszystko, co zaskakujące i sprawiające, że czyta się ją jednym tchem.

Pięcioletni Jacob Jordan zostaje potrącony przez samochód. Chłopczyk umiera, a kierowca ucieka z miejsca wypadku. Policja prowadzi śledztwo, ale - jak często bywa - nikt nic nie widział, ani nie słyszał. Czy uda się odnaleźć sprawcę? Czy śmierć malca może wpłynąć na kilka niepowiązanych osób?

Fabuła i styl
Narracja książki jest niejednoznaczna. Mamy tu widok na sprawę z perspektywy kilku osób. Wszystko opowiada nam tajemnicza Jenna, Lian, a także - trzecioosobowo - policjant Ray.
Nie brak, jak w poprzedniej powieści Mackintosh, policyjnych procedur, na których autorka dobrze się zna, ponieważ sama była policjantką.
W kryminale są także retrospekcje, które prócz elementu zaskoczenia, dają czytelnikowi obraz całej sytuacji i pozwalają wczuć się w bohatera.

Bohaterowie
Ray to policjant, który dla rodziny chce piąć się po szczeblach policyjnej kariery. Czy robi to tylko dla najbliższych? To mężczyzna zaangażowany w pracę, a jednocześnie porzucający żonę i dzieci na jej rzecz.
Jenna ucieka przed przeszłością. Jest zdolną artystką skrywającą mroczne tajemnice. Czy wspomnienia będą doganiać ją całe życie?
Kate - policjantka zaczynająca pracę w wydziale kryminalnym. Sprawa małego Jacoba całkowicie ją pochłania, jednak, czy tylko ona? Czy jej przystojny szef stanie się obiektem westchnień?
Lian to mężczyzna, który wszystko chce mieć pod kontrolą. Czy da się być wiecznym egoistą bez ponoszenia konsekwencji?

Jeżeli chcecie, żeby powieść was pochłonęła, a jednocześnie zaskoczyła i poruszyła wasze myśli, przeczytajcie!

Autor: Clare Mackintosh.
Tytuł: "Pozwolę ci odejść".
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka.
Ocena: 5.

Komentarze

  1. Unknown14 maja 2018 05:14

    Poszukałam tej książki w Internecie i na szczęście nie jest to część jakiejś serii. Dlatego z chęcią dopisuję do swojej gigantycznej listy! :D
    Buziaki :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. ela_k14 maja 2018 10:12

      Myślę, że twoja lista wybuchnie niebawem, zupełnie jak moja!
      Pamiętaj, że po przeczytaniu pierwszej części książki będziesz zbierać szczękę z podłogi, bo ci się wszystko wywróci do góry nogami.
      buziaki :*

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Aleksandra Marinina - Śmierć i trochę miłości

Z książkami autorki jest zwykle tak, że jak już zacznę czytać, to nie mogę się oderwać. I nie do końca chodzi tu o zagadkę kryminalną (o ja okropna, znowu wiedziałam, kto morduje), bardziej o Anastazję Kamieńską, którą uwielbiam. Zawsze dzięki niej: albo śmieję się w głos albo mam jakieś egzystencjonalne przemyślenia. Anastazja Kamieńska wychodzi za mąż. Ten fakt ją tak stresuje, że zaczyna zachowywać się irracjonalnie. Na domiar złego otrzymuje list, w którym ktoś ostrzega ją, żeby za mąż nie wychodziła, bo pożałuje. W tym samym czasie list dostają też inne kobiety i giną zastrzelone w urzędzie stanu cywilnego. Kto morduje? Czy życie Kamieńskiej jest w niebezpieczeństwie? Czy urlop sprawi, że nie będzie się zajmowała tą sprawą? Fabuła i styl Te kryminały po prostu się dobrze czyta. Wszystko ma tu sens, to jedne z tych książek, w których można się zatracić, żeby jak najszybciej dowiedzieć śe, kto zabija i dlaczego to robi. I chociaż ja wiedziałam, kto, to kolejny raz przepadłam. Dlacze
Czytaj więcej

Moralność pani Dulskiej - Gabriela Zapolska

Istnieją książki o tematyce ponadczasowej. Taką z całą pewnością jest dramat Gabrieli Zapolskiej "Moralność pani Dulskiej". Dulska wraz z mężem, dziećmi i służbą zamieszkuje duże mieszkanie w kamienicy. Kobieta żyje w przeświadczeniu, że własne brudy pierze się we własnym gronie, jest również przekonana o tym, że jej rodzina to wzór cnut i u niej w domu wszystko jest w porządku. Sytuacja jednak wymyka się spod kontroli, gdy służąca zachodzi w ciążę z jej synem, a w powietrzu wisi mezalians. Fabuła i styl "Moralność pani Dulskiej" dzieli się na trzy akty, a akty na poszczególne sceny. Nie ukrywam, czyta się bardzo szybko i dziwi mnie to, że nie była to moja szkolna lektura. Dialogi bohaterów są doskonałe i inteligentne i mimo, że książka została wydana w 1906 roku jej tematyka jest tak ponadczasowa i dzisiejsza, że momentami miałam wrażenie, jakbym czytała o kimś, kogo doskonale znam. Bohaterowie Pani Dulska to kobieta obłudna. Jedyne, co potrafi, to pokrzykiwanie na
Czytaj więcej

Brunatna kołysanka. Historie uprowadzonych dzieci - Anna Malinowska

To nie będzie typowa recenzja. To będą raczej przemyślenia. Właśnie zamknęłam książkę i mam ich... może nie dużo, ale na pewno tłoczą się w mojej głowie. Mogłabym to napisać jutro, ale zapewne wtedy nie byłoby to już tak świeże jak dziś... Czym był lebensborn? Czy kilkuletnie dziecko może zapomnieć język ojczysty i rodziców? Jak odnaleźć się w nowej rzeczywistości? Czy po przejściu przez niemiecki sierociniec, a niejednokrotnie później przez dom dziecka w Polsce można komuś zaufać? Kim był Roman Hrabar? Ten reportaż kosztował mnie wiele emocji. Często przerywałam lekturę, żeby odetchnąć, przemyśleć, spróbować chociaż przez moment postawić się w sytuacji opisanych przez autorkę ludzi. W okrutny sposób dzieci odrywano od rodziców. Wmawiano im, że nie są już Polakami, ale Niemcami. Kolor włosów i oczu, rozstaw oczu, obwód głowy, to były wyznaczniki aryjskości. A potem sierociniec, zakaz mówienia po polsku, bicie, głód i nowi rodzice (jeżeli się tacy zgłosili). W nowych domach dzieci częst
Czytaj więcej